Hajnówka - Orzeszkowo – Hajnówka (niebieski, 42 km)
Szlak został wyznakowany jako pętla. Prowadzi przez różne siedliska leśne oraz malownicze doliny rzek Chwiszczej i Leśnej. Biegnie do miejscowości Topiło, gdzie znajduje się końcowy przystanek kolejki wąskotorowej oraz ścieżka edukacyjna wokół stawów utworzonych na rzece Perebel.
Dubicze Cerkiewne – Topiło – Białowieża (zielony, 41 km)
Szlak rozpoczyna się w Dubiczach Cerkiewnych -siedzibie gminy i urokliwej miejscowości turystycznej. Biegnie tuż przy Ośrodku Wypoczynkowym "Bachmaty", gdzie można wynająć domek campingowy i wypożyczyć sprzęt sportowy. Dalej szlak biegnie do Werstoku (gdzie znajduje się drewniana cerkiew z 1769 roku), a następnie do położonej w środku lasu osady Topiło i dalej leśnymi drogami przez rezerwaty przyrody do Białowieży.
Hajnówka – Dubicze Cerkiewne – Czeremcha – Piaski (czerwony, 85 km)
Szlak znajduje się na terenie 5 gmin. Rozpoczyna się w Hajnówce i przebiega następującą trasą: Czyże – Zbucz – Stary Kornin – Dubicze Cerkiewne – Grabowiec – Kleszczele – Czeremcha – Wólka Terechowska - Biała Straż – Wiluki – Piaski (tu łączy się z dwoma innymi szlakami rowerowymi). Szlak prowadzi zarówno przez tereny leśne, jak i przez tereny rolnicze gdzie można obserwować sposób gospodarowania człowieka. Na szlaku znajdują się również urokliwe cerkwie i wioski z zachowaną architekturą wsi podlaskiej.
Szlaki narewkowskie
Szlaki wytyczone w postaci trzech pętli o różnej długości: Mała pętla (długość: 18 km; składa się z dwóch odcinków: 9 km szlak czarny, 9 km szlak zielony): Narewka – Janowo - składnica Szypulowa - Kosy Most – Gruszki – Narewka Średnia pętla (długość: 36 km; szlak zielony): do Kosego Mostu przebieg jak w przypadku małej pętli – Uroczysko Wilczy Szlak (zielony) – Zamosze – Masiewo I – Masiewo II – Olchówka – Guszczewina – Narewka Duża pętla (długość: 45 km; składa się z dwóch odcinków: 20 km szlak zielony, 25 km szlak niebieski): do wsi Masiewo I analogicznie jak pętla średnia – ścieżka edukacyjna OTOP Masiewo - Zalew Siemanówka (wieża widokowa "Maruszka") – Siemieniakowszczyzna – Siemanówka – Leśna – Mikłaszewo – Narewka Szlak łączy wiele ciekawostek przyrodniczych i kulturowych, m.in.: pomnikowe dęby i sosny, "zakochane drzewa", wieże widokowe, cerkiew, kirkut, Izbę Przyrodniczo-Leśną w Nadleśnictwie Browsk. Trasy o różnej długości umożliwiają każdemu poznanie przynajmniej fragmentu Puszczy i jej okolic.
Szlak łącznikowy: Michnówka – Nowa Łuka – Stary Dwór – Tarnopol – Siemianówka (czarny, 11 km)
Szlak łączy szlak niebieski: Do Puszczy Ladzkiej ze szlakiem narewkowskim, również koloru niebieskiego. Tematem wiodącym szlaku jest zbiornik wodny Siemianówka utworzony na rzece Narew – jeden z największych w Polsce sztucznych zbiorników, o powierzchni 3250 ha. Budowa zbiornika trwała w latach 1977-1993. Powstała konieczność wysiedlenia około 200 gospodarstw z ośmiu wsi, gdzie pięć z nich uległo zalaniu wodą. Część wysiedlonych mieszkańców założyło najmłodszą w województwie podlaskim wieś – Nowa Łuka, przez którą prowadzi szlak. Długość zbiornika wynosi ok. 13,5 km, został on sztucznie zarybiony i jest atrakcyjnym miejscem dla wędkarzy. Zbiornik jest miejscem bytowania wieli rzadkich gatunków ptaków, szczególnie we wschodniej części. Co roku odbywają się tu zawody jachtów kabinowych o "Puchar Żubra", ze zbiornika często też korzystają miłośnicy windsurfingu. Jadąc wzdłuż zbiornika mijamy wsie Stary Dwór, Tarnopol i dojeżdżamy do Siemianówki – dużego węzła kolejowego w ruchu towarowym z Białorusią. Szlak kończy się przy zabytkowej cerkwi p.w. św. Jerzego z XVIII w.
"Do wsi w dolinie Narwi": Doratynka – Klejniki – Lady – Kuraszewo (niebieski, 23,5 km)
Szlak stanowi pętlę przy Białowieskim Szlaku Transgranicznym, bowiem odchodzi od niego w miejscowości Doratynka a wraca we wsi Kuraszewo, zataczając łuk. Z Doratynki można zbaczając ze szlaku pojechać do wsi Skaryszewo, gdzie znajduje się prywatna izba regionalna. Wracając na szlak wędrujemy wzdłuż malowniczej doliny rzeki Narew, mijając wsie Kaczały, Janowo. Tu mamy wrażenie, że rzeczywiście czas się zatrzymał a tylko rzeka płynie swoim spokojnym nurtem. Następnie jedziemy przez wsie: Gorodczyno, Klejniki do miejscowości Lady. Tam za wsią można zobaczyć kapliczkę p. w. św. Braci Machabeuszów a przy niej źródełko z "cudowna wodą" i liczne krzyże wotywne. Ze wsi Lady można jechać czarnym szlakiem łącznikowym do Nowego Berezowa. Szlakiem niebieskim dojeżdżamy można do Kuraszewa – wsi założonej w XVI w., z zabytkową, drewnianą cerkwią p. w. Antoniego Pieczerskiego z 1868 r. W pobliżu wsi, nad rzeką Łoknica można zobaczyć ślady cmentarzyska archeologicznego z X-XII w. oraz kurhany z IV-V w. Od Kuraszewa wędrujemy Białowieskim Szlakiem Transgranicznym w kierunku Hajnówki.
Szlak łącznikowy: Leniewo – Czyże – Szostakowo – Nowe Berezowo (czarny, 23,5 km)
Szlak łączy dwa szlaki: niebieski i czerwony. Ze wsi Lady wedrujemy do Leniewa, gdzie na rzece Łoknica został utworzony niewielki zbiornik wodny. Niedaleko zbiornika znajduje się miejsce ogniskowo - wypoczynkowe. Czyże – to miejscowość gminna, której historia jest również związana z Puszczą Białowieską, choć obecnie jest od niej w znacznej odległości. Jest to dawna osada strzelców Puszczy Białowieskiej, zachował się tu zabytkowy, XV - wieczny układ urbanistyczny tzw. "szeregówka". Znajduje się tu nowoczesna cerkiew murowana p. w. Zaśnięcia Najświętszej Bogurodzicy a także cmentarz z kamiennymi nagrobkami z kapliczka p. w. św. Kosmy i Damiana z 1812 r. Dalej wędrujemy przez wsie: Osówkę, Szostakowo do Nowego Berezowa. Tu zobaczymy dwie prawosławne cerkwie, dwie prawosławne kapliczki, żeliwny krzyż ustawiony za czasów carskich, skansen "Zagroda Stefana" nieco dalej od wsi - zabytkowy cmentarz ze starymi krzyżami nagrobkowymi. Z Nowego Berezowa możemy udać się szlakiem czerwonym lub żółtym w kierunku Hajnówki.
"Kraina Otwartych Okiennic": Narew – Ancuty – Trześcianka – Soce – Puchły (zielony, 16,2 km)
Kraina ta obejmuje trzy wsie o unikatowej architekturze: Puchły, Soce i Trześcianka, ok. 6 km od Narwi. Zabudowania charakteryzują się bogatymi zdobieniami snycerskimi, które występują w formie barwnych okiennic, narożnic, pod i nad okienników. Zachowany jest ulicowy układ zabudowy wsi, z domami ustawionymi szczytami do drogi oraz tradycyjna architektura drewniana. Można to dostrzec zwiedzając miejscowe kapliczki i cerkwie prawosławne, budynki mieszkalne i gospodarcze czy przydrożne krzyże wotywne. Narew - wieś o układzie przestrzennym z XVI w., z zachowanym rynkiem w centrum miejscowości (obecnie jest placem - skwerem). Do głównych zabytków Narwi należą: drewniany kościół rzymskokatolicki pw. św. Stanisława bp. i Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny z 1775 roku - stanowi dziś jeden z najcenniejszych zabytków drewnianego budownictwa sakralnego regionu, prawosławna cerkiew drewniana pw. Podwyższenia Krzyża Świętego z XIX wieku i murowana rzymskokatolicka kaplica cmentarna pw. św. Wincentego. W pierwszej połowie XX wieku Narew licznie zamieszkiwali Żydzi. Dziś jedyną pamiątką po nich jest znajdujący się w pobliżu kirkut. W Narwi rozpoczynają się trasy szlaków rowerowych: Białowieski szlak Transgraniczny (żółty) - Narew - Lewkowo Stare - Narewka - Budy (niebieski). Wytyczona jest tu także trasa piesza koloru żółtego zwana "Szlakiem Prawosławnych Świątyń". Przez Narew przebiega Podlaski Szlak Bociani (czerwony szlak rowerowy). Ancuty - według przekazów w tej miejscowości znajdował się jeden z dworów leżących wzdłuż traktu królewskiego. Trześcianka - wieś została założona najprawdopodobniej w XVI w. Wcześniej istniał tu dwór Trościanica przy szlaku z Litwy do Korony. Nazwa miejscowości wywodzi się od rzeki lub stawu porośniętego trzciną bądź też od układu zabudowy wsi w postaci trzech "Ścian". W XIX w. działała tu szkoła cerkiewno-parafialna z kursem nauczycielskim i klasą nauki rzemiosła. Obecnie znajduje się tu cerkiew parafialna pw. św. Michała Archanioła wzniesiona w 1867 r. Parafia we wsi istniała już w XVI w. dawniej na wieży cerkwi wisiał zegar, który wskazywał zawsze godzinę dziewiątą. W chwili obecnej jest zakryty deskami szalówki. Krzyż znajdujący się na kopule cerkwi jest uszkodzony. Według przekazów sprawcą tego był żołnierz niemiecki, który w czasie wojny wystrzelił w stronę krzyża. Domy ustawione są szczytem do drogi, leżą na wąskich działkach dom obok domu, a budynki gospodarcze stoją w głębi. Zabudowania charakteryzują się bogatym zdobnictwem okien, drzwi i gankó oraz malowanymi, kolorowymi okiennicami. Przez Trześciankę biegnie czerwony szlak rowerowy - Podlaski Szlak Bociani. Soce - wieś ta istnieje prawdopodobnie od XVI w. Nazwa pochodzi od wody, a dokładniej - od jej sączenia (w miejscowej gwarze "socenia"). Z miejscowością tą związana jest legenda. Podczas epidemii, która nawiedziła wieś umarło wielu mieszkańców. Ludzie nie nadążali z pochówkiem zmarłych na oddalonym cmentarzu i zaczęli grzebać swoich bliskich w niedalekim lesie. Miejsce to nazywane jest przez miejscową ludność "Szczotka". Pewnej nocy jeden z mieszkańców usłyszał głos, aby mężczyźni w ciągu jednej doby wykonali cztery kamienne krzyże i postawili je na krańcach wsi. Kobiety miały połączyć krzyże uprzędzioną długą nicią. Mieszkańcy wykonali polecenie i stał się cud - epidemia się skończyła. Legenda głosi, że jeden z krzyży nie został ukończony, gdyż mężczyznom zabrakło czasu. W takim stanie przetrwał do dziś. Na każdym z tych kamiennych krzyży zachowały się ręcznie wykute intencje do: św. Proroka Eliasza, św. Antoniego Pieczerskiego i Matki Bożej. We wsi stoi drewniana kapliczka prawosławna pw. św. Proroka Eliasza z początku XX wieku. Puchły - miejscowość istnieje od XVI w. Jest wsią cudownych objawień. Przekazy mówią, iż mieścił się tu majątek, którego właścicielem był zły i surowy człowiek. Udręczeni poddani modlili się o wstawiennictwo Matki Bożej. Pewnego razu podczas modlitwy chory na "opuchliznę" człowiek zobaczył na wierzchołku lipy ikonę Matki Bożej. Wkrótce złego dziedzica pokonała choroba, zaś jego pokutujący duch zaczął straszyć w lesie. Ludzie ponownie modlili się do cudownej ikony i zły duch zniknął na zawsze. W miejscu, gdzie niegdyś rosła lipa, na której objawiła się ikona Matki Bożej stoi obecnie cerkiew pw. Opieki Matki Bożej z cudowną ikoną Bogurodzicy. Nazwa miejscowości wywodzi się prawdopodobnie od nazwiska syna wójta z Trościanicy (obecnie Trześcianka) Puchłowicza, bądź - wg przekazów ludowych - od obrzęku nóg starca (w miejscowej gwarze to "opuchla"), który zobaczył ikonę na drzewie.
"Do Puszczy Ladzkiej": Narew – Makówka – Hajdukowszczyzna – Rybaki –Eliaszuki – Michnówka – Lewkowo Stare – Podlewkowie – Suszczy Borek – Kminkówka – Zabłotczyzna – Narewka – Świnoroje – Budy (niebieski, 36,6 km)
Rybaki - we wsi stoi murowana cerkiew prawosławna pw. św. Jana Złotoustego. Ze względu na bliskie położenie rzeki Narwi miejscowość jest atrakcyjnym miejscem wypoczynku letniego. Michnówka - za wsią na skrzyżowaniu dróg rozpoczyna się trasa łącznikowa oznaczona kolorem czarnym Michnówka-Nowa Łuka-Siemianówka. Lewkowo Stare - we wsi znajduje się cerkiew pw. św. Piotra I Pawła. Funkcjonuje tu Zakład Ceramiki Budowlanej "Lewkowo". W świetlicy samorządowej odbywają się zajęcia z ceramiki (po wcześniejszym telefonicznym uzgodnieniu). Białowieski Szlak Transgraniczny łączy się w pobliskiej wsi Podlewkowo z Podlaskim Szlakiem Bocianim oznaczonym kolorem czerwonym (Białowieża - Narewka - Narew, a dalej do Narwiańskiego i Biebrzańskiego Parku Narodowego). Narewka - miejscowość położona nad rzeką Narewką na skraju Puszczy Białowieskiej. Założono ją przed rokiem 1639, jako osadę rudnika Tomasza Wydry Polkowskiego. Jej mieszkańcy zajmowali się wytopem żelaza z rudy darniowej. W 2. poł. XIX w. była miastem, nie ustalono jednak ani kiedy uzyskała, ani kiedy utraciła prawa miejskie. W 1888 r. w Narewce było około 860 mieszkańców, w tym 780 narodowości żydowskiej. W okresie międzywojennym istaniały niewielkie zakłady przemysłowe: terpentyniarnia, huta szkła Hackiela, młyn wodny, wiatrak. W Narewce warto zobaczyć cerkiew pw. św. Mikołaja wybudowaną po 1864 roku oraz murowany kościół pw. św. Jana Chrzciciela wybudowany w latach 1970-1973, a także cmentarz żydowski. W Narewce urodziła się i mieszkała znana reżyser filmów dokumentalnych - Tamara Sołoniewicz. Funkcjonuje tu galeria jej imienia, gdzie odbywają się wystawy malarstwa, lekcje historii i etnografii. W Narewce rozpoczyna sie czerwony szlak pieszy: Hajnówka-Narewka, mają tu także początek tzw. szlaki narewkowskie. Świnoroje - dawna wieś osoczników, strzegących granic Puszczy Białowieskiej. We wsi zachowały się malownicze drewniane leśniczówki z końca XIX i początku XX w. Przy miejscu ogniskowym i wiatach rozpoczyna się ścieżka edukacyjna "Pod Dębami". Pokazane są na niej zabiegi hodowlane wykonywane przez leśników oraz metody zwalczania kornika drukarza. Ścieżka rozpoczyna się i kończy w Świnorojach, przy miejscu ogniskowym. Puszcza Bielska, Puszcza Ladzka. W XV w. nastąpił podział puszcz - ich fragmenty przydzielono dworom książęcym. Obszar obecnej Puszczy Białowieskiej został rozdzielony pomiędzy dwory w Bielsku, Kamieńcu i Wołkowysku. Dlatego pojawiły się nazwy: Puszcza Bielska, Puszcza Kamienicka i Puszcza Wołkowyska. Intensywne osadnictwo spowodowało wylesienie Puszczy Bielskiej. Puszcza Wołkowyska rozpadła się na mniejsze jednostki, m.in. Jałowską, Świsłocką i inne. Puszcza Jałowska przestała istnieć w wyniku osadnictwa, a Puszczę Świsłocką przyłączono administracyjnie do Puszczy Białowieskiej. Tak więc dzisiejsza Puszcza Białowieska składa się z ocalałych fragmentów dawnych puszcz: Białowieskiej, Ladzkiej i Świsłockiej.
Wokół Białowieży i Polany Białowieskiej (czarny 13,5 km)
Wędrówka szlakiem daje możliwość poznania zabytków i tradycyjnego budownictwa wsi Białowieża i najbliższych okolic: zabytkowych budynków związanych z leśnictwem i łowiectwem, parków, cmentarza ekumenicznego, obiektów sakralnych wyznania katolickiego i prawosławnego, miejsc pamięci narodowej oraz kompleksu drewnianych budynków stacji Białowieża Towarowa z przełomu XIX i XX wieku. Przy szlaku znajduje się Skansen Architektury Drewnianej Ludności Ruskiej Podlasia, gdzie można obejrzeć tradycyjne, drewniane budownictwo: chaty, wiatrak, kapliczkę, ule kłodowe. Polecamy zatrzymanie się w Parku Pałacowym, w którym usytuowane są obiekty Białowieskiego Parku Narodowego. Dalej szlak prowadzi obok białowieskiego, ekumenicznego cmentarza, ulicą Tropinka do Parku Dyrekcyjnego z siedzibą Zespołu Szkół Leśnych i Instytutu Badawczego Leśnictwa. Dalsze obiekty warte zobaczenia to: Kościół Rzymskokatolicki p. w. św. Teresy od Dzieciątka Jezus z ciekawą kaplicą św. Huberta – patrona myśliwych i leśników, zabytkowy dworzec kolejowy "Białowieża Towarowa", gdzie obecnie mieści się Restauracja Carska. Szlak prowadzi dalej przez wieś Podolany, do Ośrodka Edukacji Leśnej "Jagiellońskie". Obok ośrodka znajduje się żwirownia, gdzie można obejrzeć przekrój przez warstwy geologiczne i glebę typową dla moren Puszczy Białowieskiej, a także ciekawe zlepieńce - skały osadowe z okresu polodowcowego. Żwirownia służy również jako leśny amfiteatr m. in. podczas koncertu plenerowego Międzynarodowego Festiwalu Hajnowskie Dni Muzyki Cerkiewnej. Szlak kończy się przy drodze wojewódzkiej nr 698, gdzie przebiega żółty szlak rowerowy - Białowieski Szlak Transgraniczny, którym można dojechać do Białowieży.
"Szlakiem bocianich gniazd"- (20 km) ścieżka rowerowa w gminie Kleszczele: Kleszczele – dolina rzeki Nurzec – Pogreby – Dasze – Kośna – Kleszczele.
Ścieżka rowerowa rozpoczyna się w zachodniej części miasta Kleszczele, w których można zobaczyć 14 bocianich gniazd. Dalej prowadzi na zachód wzdłuż pięknej doliny rzeki Nurzec oraz lasu, który nazywa się Puchowo. Jest to stary las "pamiętający" czasy "potopu szwedzkiego", o czym świadczy nazwa niewielkiego wzniesienia: "Szwedzka Hora". Las Puchowo to także cenny obiekt przyrodniczy z bogactwem flory i fauny. We niewielkiej wsi Pogreby, która jest "jaśminową ulicą" znajduje się 7 gniazd bocianich. Kolejna na trasie miejscowość – Żuki znajdują się 4 gniazda, w tym jedno z nich na stodole krytej słomianą strzechą. We wsi można zobaczyć drewniane, pięknie zdobione domy a także sady ze starymi odmianami drzew owocowych. We wsi Dasze znajduje się 7 bocianich gniazd. Następna miejscowość na trasie to Kośna, gdzie znajduje się zabytkowa cerkiew św. Mikołaja z 1889 r. Z Kośnej trasa prowadzi przez osiedle pegeerowskie przy ul. Akacjowej do centrum Kleszczel.
Białowieski Szlak Transgraniczny (żółty, 58 km w części polskiej)
Przebieg szlaku: Narew – Tyniewicze Duże – Kamień – Kuraszewo – Nowy Kornin – Noweberezowo (Nowoberezowo) – Hajnówka – Budy – Teremiski – Stara Białowieża – Białowieża – Grudki – granica państwowa między Polską a Białorusią – Biały Lasek – Szereszewo – Prużany – Różany – Łyskowo – Nowy Dwór. Białowieski Szlak Transgraniczny, łączy w sobie zabytki architektoniczne z pięknem puszczańskiej przyrody. Szlak ten, po stronie polskiej, przebiega przez powiat hajnowski. Do głównych atrakcji szlaku należą wsie założone w XVI – XVIII wieku o zachowanym pierwotnym układzie przestrzennym, licznymi świątyniami głównie prawosławnymi, a także charakterystycznych dla regionu bogatych zdobieniach budynków drewnianych. Trasa po stronie białoruskiej prowadzi przez fragment dawniej tzw. "drogi królewskiej" otwartej przez Mikołaja II w 1903 roku. Przy drodze można podziwiać oryginalne mostki i balustrady z czasów carskich. W miejscowościach, przez które przebiega szlak warto obejrzeć zabytki architektoniczne z XVII – XIX wieku, które mają znaczenie historyczne. Białowieski Szlak Transgraniczny prowadzi turystów przez dobrze oznakowaną drogowskazami i tablicami informacyjnymi sieć dróg leśnych, żwirowych i asfaltowych. Stylizowane drewniane drogowskazy i tablice, a także wiaty i miejsca przystankowe (wraz ze stojakami na rowery) posiadają zdobienia, które nawiązują do tradycyjnej architektury regionu – ma to na celu kreowanie pozytywnego wizerunku regionu. Na tablicach stojących przy szlaku umieszczone są mapy oraz informacje o danych atrakcjach w języku polskim i angielskim, wraz z grafikami i rycinami. Przy trasie zlokalizowane są kioski multimedialne pełniące funkcję informacji turystycznej, gdyż podłączone są do Internetowego Systemu Informacji Turystycznej. W samej Hajnówce, będącej stolicą powiatu, działa Centrum Turystyki Regionu Puszczy Białowieskiej. Główną atrakcją na trasie Białowieskiego Szlaku Transgranicznego jest przede wszystkim wielka różnorodność walorów przyrodniczych i kulturowych. Trasa przeplata się wśród zabytków architektonicznych i pięknej puszczańskiej przyrody. Po obu stronach granicy leży Puszcza Białowieska – prastary las o unikatowej w skali kraju i świata wartości, będąca matecznikiem żubra i wielu innych rzadkich gatunków zwierząt i roślin. Jest to jeden z nielicznych tego typu transgranicznych obszarów chronionych: po stronie polskiej – Białowieski Park Narodowy, a po stronie białoruskiej – Park Narodowy "Belovezskaya puscha". Jest to obszar uznany przez UNESCO jako polsko-białoruski transgraniczny obiekt Światowego Dziedzictwa Ludzkości. Na terenie tych dwóch krajów, dwóch parków i jednej puszczy – został wytyczony Białowieski Szlak Transgraniczny. Szlak, oprócz trasy podstawowej (oznakowanej kolorem żółtym), ma dwie trasy alternatywne (obie oznaczone kolorem niebieskim), jedno odgałęzienie (zielony szlak) i dwa odcinki łącznikowe (oba oznaczone kolorem czarnym).
Podlaski Szlak Bociani (czerwony, 412 km, długość szlaku w powiecie hajnowskim 62 km)
Przebieg szlaku: Białowieża(BPN) – Gruszki – Narewka – Narew – Trześcianka – Puchły – Doktorce – Suraż - Kurowo (NPN) – Tykocin – Osowiec - Twierdza (BPN) – Goniądz – Sztabin – Krasnybór – Lipsk – Mikaszówka – Wigry – Stary Folwark – Krzywe – Góra Cisowa – Błaskowizna – Hańcza – Stańczyki. Szlak prowadzi turystę poprzez dobrze oznakowaną sieć tablic informacyjnych, drogowskazów i znaków drogowych opatrzonych rozpoznawalnym logo (lecący bocian). W wielu punktach na szlaku można również wypożyczyć kajaki, popływać tradycyjną łodzią "pychówką", pojeździć konno. Wyznaczony szlak jak żaden inny zapoznaje turystę z życiem i zwyczajami Bociana Białego. W okolicy szlaku miejscowość Odrynki, znajduje się Skit Św. Św. Antoniego i Teodozjusza Kijowsko-Pieczerskich. Jest to miejsce odosobnienia ks. Ojca Gabriela – oddalone od ludzi, tchnące spokojem, zagubione wśród narwiańskich rozlewisk. Do skitu dochodzi się drewnianą kładką, gdzie mieszka ksiądz, bez prądu i bieżącej wody. Głównym świętem Skitu ustanowiony został dzień pamięci Świętych Antoniego i Teodozjusza Pieczerskich (2/15 września)
Czeremcha – Siemiatycze (zielony 59 km)
Szlak rozpoczyna się w miejscowości Czeremcha na ul. Długiej, Dalej prowadzi przez miejscowości Czeremcha Wieś – Berezyszcze – Zubacze – Bobrówka – Jancewicze – Klukowicze – Tokary – Koterka – Adamowo – Mielnik – i kończy się w Siemiatyczach. W Czeremsze warto zobaczyć: carskie drewniane wielorodzinne domy mieszkalne wybudowane dla kolejarzy, łaźnia murowana, dróżniczówka, most-wiadukt z ciosanego kamienia, 100-letni szypułkowy dąb i drzewa jałowcowe, prawosławną cerkiew wewnątrz ładnie malowaną, kościół, XIX wieczne drewniane domy mieszkalne. Na środku wsi Zubacze duży stary rozłożysty dąb. Wieś zabudowania drewniane z XIX i XX wieku. We wsi dużo zamieszkałych bocianich gniazd. W pobliżu wsi piaskowe wydmy. Za dworem nad Pulwą przed wsią Jancewicze na południe , otoczone ze wszystkich stron łąkami, owalne płaskie wzniesienia zwane Zamczyskiem. We wsi Klukowicze zachował się zabytkowy drewniany dwór z XIX wieku, kamienny spichlerz, obora i park podworski. Adamowo-Zastawa – wieś, znajduje się tam przepompownia PERN na ropociągu "Przyjaźń" (odcinek wschodni). Mielnik posiada bogata infrastrukturę noclegową i gastronomiczną, wypożyczalnie kajaków i rowerów. Można także skorzystać z rejsów stateczkiem po Bugu.W Mielniku znajduje się przeprawa promowa prze Bug. W Mielniku warto zobaczyć: Górę Zamkową z ruinami kościoła zamkowego (pocz. XV w.), cerkiew cmentarna w Mielniku z 1777 r. (drewniana), grodziska z XI w., historyczno-urbanistyczny układy przestrzenny Mielnika, kościół z 1913 r., synagogę z I poł. XIX w. (ob. Galeria "Vava"), cerkiew z 1825 r , rezerwat roślinności ciepłolubnej Góra Uszeście, odkrywkową kopalnię kredy, wieżę widokową. Koniec szlaku w Siemiatyczach gdzie warto zobaczyć: kościół pw. Wniebowzięcia NMP, konsekrowany w I połowie XVII wieku, zespół klasztorny z początku XVIII wieku, synagoga z końca XVIII wieku, kaplica ewangelicka z przełomu XVIII/XIX wieku, kaplica pw. św. Anny z początku XIX wieku, cerkiew św. Apostołów Piotra i Pawła z 2 połowy XIX wieku
Szlak łącznikowy: Michnówka – Nowa Łuka – Stary Dwór – Tarnopol – Siemianówka (czarny, 11 km)
Szlak łączy szlak niebieski: Do Puszczy Ladzkiej ze szlakiem narewkowskim, również koloru niebieskiego. Tematem wiodącym szlaku jest zbiornik wodny Siemianówka utworzony na rzece Narew – jeden z największych w Polsce sztucznych zbiorników, o powierzchni 3250 ha. Budowa zbiornika trwała w latach 1977-1993. Powstała konieczność wysiedlenia około 200 gospodarstw z ośmiu wsi, gdzie piec z nich uległo zalaniu wodą. Część wysiedlonych mieszkańców założyło najmłodszą w województwie podlaskim wieś – Nowa Łuka, przez którą prowadzi szlak. Długość zbiornika wynosi ok. 13,5 km, został on sztucznie zarybiony i jest atrakcyjnym miejscem dla wędkarzy. Zbiornik jest miejscem bytowania wieli rzadkich gatunków ptaków, szczególnie we wschodniej części. Co roku odbywają się tu zawody jachtów kabinowych o "Puchar Żubra", ze zbiornika często też korzystają miłośnicy windsurfingu. Pryz zbiorniku znajdują się dwie plaże z kąpieliskami ale kąpiel w wodzie jest uzależniona od jej stanu sanitarnego. Jadąc wzdłuż zbiornika mijamy wsie Stary Dwór, Tarnopol i dojeżdżamy do Siemianówki – dużego węzła kolejowego w ruchu towarowym z Białorusią. Szlak kończy się przy zabytkowej cerkwi p.w. św. Jerzego z XVIII w. Tuż obok znajduje się Ośrodek Edukacji Ekologicznej, który posiada miejsca noclegowe i zajmują się prowadzeniem aktywnych zajęć o tematyce przyrodniczo-ekologicznej, dysponuje też sprzętem rekreacyjnym (rowery, kajaki, narty).
Serdecznie zapraszamy do skorzystania z naszej oferty
noclegów w Białowieży
